Kulus Magdalena Blondyn i Blondyna

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

wielu futryn. Wie, że przejechałam panią, która wychodziła z przystanku, a w zamierzchłej
przeszłości dobiłam do kamiennego kwietnika. Niedawno zaś, biegnąc przez Katowice, złapali
śmy w smycz jakąś kobietę niefortunnie weszła między mnie i Igora.
Staram się poprawić, ale to nie zawsze wychodzi i czasami bywam Panną Demolką.
Z Igorem niszczyliśmy głównie spodnie - bo uczyliśmy się poprawiać nogę. Piżam też trochę
poszło. Zrobiliśmy kilka dziur w skarpetkach. Telefon przeżył, bo jest aluminiowy, ale aparat
fotograficzny nie działa w nim od wielu miesięcy.
Teraz, kiedy mniej się uczymy, a raczej utrwalamy, strat jest niewiele. Jednak - trzeba to przyzna
ć dla nauki trochę poświęciliśmy.
Zroda, 24 września 2008
PORZDKOWY
Ajki lubi się udzielać - to Mamie coś podniesie, to Tacie poda. Uwielbia asystować w
ładowaniu zmywarki. Pewnie liczy, że coś mu skapnie z brudnych talerzy.
Wczoraj przychodzi do mnie z miną pt. Mam coś dla ciebie". Patrzę nic z pyska nie zwisa
(zazwyczaj jak chce przypomnieć, że jest cool, to przynosi mi komórkę). Ale jednak coś tam
tkwiło - wcisnął mi do ręki papierek z cukierka!
Nawet nie widziałam, kiedy mi spadł. Nie miałam przy sobie chrupek, ale moje okrzyki chyba
mu uświadomiły, że zbieranie papierków z podłogi jest jak najbardziej w porządku.
A mógł przecież go:
wylizać,
wymemłać, -zjeść.
To się robi z papierkami według filozofii życiowej mojego psa.
Ale nie - on przyniósł. Taki porządkowy z niego.
Niedziela, 5 pazdziernika 2008
NA CHANDR NAJLEPSZY JOGGING
Dzisiaj cały dzień miałam zajęty, ale póznym popołudniem udało mi się znalezć czas na spacer z
Królewiczem. Ubrałam się ciepło, zaopatrzyłam w niezbędne rekwizyty (rękawiczki oraz
chrupki) i ruszyliśmy. Sami.
Bardzo tego potrzebowaliśmy.
Mam nowy, szybki wózek, przy którym Ajki biega. Zmieję się więc, że wspólnie uprawiamy
jogging. Owo bieganie dobrze robi Igorowi i mnie. Jemu na kondycję, a mnie na samopoczucie.
Zresztą i dla mnie to jest ćwiczenie -jedną ręką kieruję, drugą podaję od czasu do czasu chrupki,
a poza tym przy takiej prędkości (ok. 10 km/h] prawie wszystkie moje jeszcze istniejące mięśnie
muszą pracować.
Trochę ryzykowna była ta wyprawa, bo słońce zaszło i zrobiło się zimno, a im chłodniej, tym
mniej mam siły. Ale zarządzałam przerwy na odpoczynek, Igor jest wyrozumiały i nie robił mi
wyrzutów, że tych przystanków trochę się nazbierało.
Dzielnie ustawił mnie do pionu, gdy opadła mi głowa (chociaż branie do pyska szalika nieco go
brzydzi, a za niego musiał ciągnąć).
Pobyliśmy sobie razem. Podumaliśmy. Nawdychaliśmy się jesieni.
Taki jogging to supersprawa :).
Piątek, 10 pazdziernika 2008
MY I DZIECIAKI
Nie chciałam nic pisać, by nie zapeszyć, ale teraz już mogę się przyznać od początku wrze
śnia jezdzimy z Ajkim do szkoły integracyjnej. Tam pracujemy z chłopcami z grupy
rewalidacyjnej.
Niezwykłe doświadczenie - dla mnie, dla Igora i oczywiście dla dzieci. Na miejscu są pedagog i
osoba wspomagająca. Wszystko więc się odbywa tak, jak mnie uczono w Małym Piesku
Zuzi".
Spotkaniom tym towarzyszy wiele emocji. Dla mnie są szkołą życia. Niestety, ze względu na
prywatność chłopców nie mogę ich dokładnie opisywać. Ale chciałam, byście wiedzieli, że
nasze marzenie o pracy w dogoterapii się spełniło :). Trzeba tu dodać, że spełniło się w znacznej
mierze dzięki Arturowi, bo to on co tydzień pakuje nas do auta i jest naszym kierowcą. A
pakowanie do auta mnie i mojego elektryka to nie lada sztuka.
Po zajęciach z chłopcami, kiedy czekam na Artura przed szkołą, oblegają nas dzieciaki. Większo
ść z nich ma zespół Downa, inne jakieś schorzenia, których nie znam, niektóre są opóznione.
Staram się im wyjaśnić, co zrobić, by Igor dał łapę, przybił żółwika, ale zazwyczaj mnie zagaduj
ą i sami znajdują wspólny język z Ajkim. Wypytują, a ja im opowiadam o tym, jak Blondyn
mi pomaga, skąd przyjeżdżamy. [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki