Komentarz do nauk Mistrza Samantabhadry CzÄĹÄ 4

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

ponieważ jest na ten temat tak wiele nieporozumień, co powoduje wiele cierpienia u ludzi.
W każdym razie sedno tego, co mówi Patrul Rinpocze jest takie, że wykształcony lama
nie złamałby swoich ślubowań i zobowiązań. O ile nie wiedzielibyśmy, czym są ślubowania
i zobowiązania, stwierdzenie takie byłoby dla nas pozbawione znaczenia; teraz jednak już to
wiemy.
Mimo to niektórym z was może nasuwać się taka kwestia, że niektórzy lamowie tybetańscy
bardzo łatwo udzielają inicjacji. Nie oznacza to, że nie traktują oni ślubowań i zobowiązań
poważnie, lecz jedynie to, że często wyobrażają sobie, że ludzie na Zachodzie rozumieją te
rzeczy, podczas gdy tak nie jest. Oni sami oczywiście wiedzą, że od tego momentu pomiędzy
nimi a tamtymi uczniem istnieje związek samaja. Cała ta dyskusja, bez wątpienia podkreśla
konieczność bardzo uważnego studiowania takiego typu nauk, jakie Patrul Rinpocze udziela
nam tutaj na temat wykształcenia mistrza.
Następną szczególną cechą mistrza Wadżrajany, jaką wymienia Patrul Rinpocze jest to, że
taki nauczyciel ma niewiele skalań i negatywnych myśli, a zamiast tego jest spokojny i zdyscy-
plinowany. To uspokojone zdyscyplinowanie nie jest skutkiem jakiejś represji, gdyż jego umysł
jest szczęśliwy i spokojny.
Następnie nauczyciel powinien mistrzowsko opanować całe znaczenie Zcieżki Podstawy
i Tantr Owocu Tajemnej Wadżrajany. Sama tantra oznacza kontinuum i znaczenie tej ciągłości
25
wyjaśnione jest w Ngukjasamadżratantrze, w której czytamy, że tantra to kontinuum, gdyż ist-
nieje ciągłość między stanem umysłu zwyczajnej istoty, a stanem umysłu Buddy. Kontinuum
to fakt, że pozbawiona dwoistości mądrość istnieje w zwykłych istotach, w istotach na Zcieżce
i w Buddach, tak że Podstawa, Zcieżka i Owoc są ze sobą połączone.
Następnie nauczyciel powinien z powodzeniem medytować na swojego jidama, na swoje
bóstwo medytacyjne. Powinien bezpośrednio doświadczyć prawdziwej natury rzeczywistości,
czyli doświadczyć niezmienionego przez żadne koncepcje stanu rzeczywistości, poza wszelki-
mi skrajnościami.
Jeszcze raz powiedziane jest, że powinien posiadać współczucie dla wszystkich istot. Sam
nie ma wielu zmartwień, gdyż porzucił czepianie się spraw tego życia. Koncentruje się na przy-
szłych żywotach a nie na krótkoterminowych celach związanych z tym życiem, Jest zaangażo-
wany z oddaniem w praktykowaniu Dharmy. Postrzega cierpienie samsary i dlatego wzbudził
w sobie wyrzeczenie się jej i zachęca innych do takiej samej postawy. Jest zręczny w nauczaniu
uczniów zgodnie z ich indywidualnymi potrzebami. Spełnił instrukcje otrzymane od swojego
własnego lamy, w związku z czym posiada błogosławieństwo linii przekazu. Co najważniej-
sze, nie naucza bez stosowania instrukcji swojego własnego lamy, gdyż bez tego nie posiadałby
błogosławieństwa linii przekazu.
Takie są cechy wykształconego mistrza. Podkreśliwszy pozytywne cechy nauczyciela, te-
raz Patrul Rimpocze wyeliminuje negatywne cechy mówiąc nam o ułomnych nauczycielach.
Z drugiej strony są określonego rodzaju nauczyciele, których powinniśmy unikać .
Pierwszy rodzaj nauczycieli, których powinniśmy unikać, Patrul Rinpocze określa jako
drewniane żarna . Są to nauczyciele, którzy nie mają żadnych z pozytywnych właściwości
wynikających z słuchania Dharmy, przemyśliwania nad nią i medytowania. Mogą być krew-
nymi wielkiego lamy, ale sami nie mają żadnych pozytywnych właściwości, a są jedynie wy-
pełnieni dumą. Nawet, jeśli trochę studiowali i praktykowali Dharmę w przeszłości, robili to
wyłącznie dla podtrzymania swojej pozycji. Ponieważ Dharma nie wpłynęła na nich, są tak
samo bezużyteczni w przemienianiu umysłów uczniów, jak bezużyteczne dla mielenia mąki
byłyby drewniane żarna.
Następny rodzaj nauczycieli porównuje on do żab mieszkających w studni . Brzmi to nie-
co dziwnie, lecz zaraz to zrozumiecie. Tacy nauczyciele to ludzie, którzy w rzeczywistości nie
posiadają żadnych szczególnych cech i nie różnią się od zwykłych ludzi, którzy nigdy nie prak-
tykowali. Lecz inni, którzy ich nie sprawdzili, z powodu ślepej wiary stawiają ich na wysokiej
pozycji. Za sprawą tej niemądrej czci, nauczyciele ci stają się aroganccy, nic nawet nie wiedząc
o cechach prawdziwego nauczyciela, i z powodu tamtej ślepej wiary wyobrażają sobie, że są
wielkimi nauczycielami.
Powód, dla którego Patrul Rinpocze porównuje ich do żab mieszkających w studni wyjaśnia
następująca historia: Kiedyś była sobie żaba, która mieszkała w studni i która oczywiście myśla-
ła, że ta studnia to cały świat. Pewnego dnia odwiedziła ją inna żaba, która mieszkała w oceanie.
Nasza żaba zapytała ją skąd pochodzi, a tamta odpowiedziała, że pochodzi z oceanu. Jak du-
że to jest? zapytała, a żaba z oceanu odpowiedziała Jest wielki . %7łaba ze studni zapytała:
Czy taki jak ćwierć mojej studni? , a tamta: Nie, jest naprawdę wielki . Masz na myśli jak
pół mojej studni? . Nie! . A więc musi być jak moja studnia! . Nie! O wiele większy!
26
brzmiała odpowiedz. Wtedy żaba ze studni powiedziała: Nie mogę w to uwierzyć, niech no go
zobaczę . Wyruszyły więc razem i gdy dotarły nad ocean i żaba ze studni zobaczyła ocean, jej
głowa pękła i rozleciała się na kawałki, tak ją poraził widok oceanu. Przez analogię, to samo
stałoby się z tymi fałszywymi nauczycielami, gdyby kiedykolwiek odkryli cechy prawdziwego
nauczyciela.
Niedawno musiało to być tego roku odwiedziło mnie w Anglii trzech czy czterech mło-
dych ludzi, którzy właśnie rozpoczęli praktykować Dharmę i każdy z nich mówił: Chcę zostać
lamą; jak to się robi by zostać lamą? . Jeden z nich był dentystą, i powiedział: Mogę teraz [ Pobierz całość w formacie PDF ]

Wątki